Ձյուն նազուն, մեղմօրօր ու խաղաղ՝
Երկնքում մահացած թռչունի
Փետուրնե՜ր, փետուրն՜ր նրբամաղ,
Ու կարծես սկիզբ ու վերջ չունի:

Ինձ տիրել է հիմա մի անուժ,
Մի անզոր, ամոքող մաքառում...
-Կանցնի այս ձմեռը վաղ թե ուշ,
Ու կգա արևոտ նոր գարուն:

...Երկնքում թռչուններ են մեռել,
Մաղո՜ւմ են փետուրներ հեռավոր,
Սուզվում են մշուշում դաշտ, լեռներ.
Ձյուն նազո՜ւն, ձյուն խաղա՜ղ, մեղմօրո՜ր...